یا علی گفتیم عشق اغاز شد

برای تو می گریم با چشم همه محرومان عالم ای اولی ترین فرزند آدم

تونمونه بارز حقیقت و نشانه عدالتی

ای صاحب ذوالفقاربرای دستهای پینه بسته ات میگریم برای چشمهای اشکبارت

 آنزمان که تو می گریستی تمامی نخلها به خود میلرزیدند .

ای ابوتراب !

 از کدامین باده مست بودی که تخت حکومت را رها کرده و بر خاک با مستمندان می نشستی !

ای مظهر العجائب

از شانه های بردبارت در عجبم که چگونه تمامی غمهای روزگار را بر دوش می کشیدی !

اگر این کوله بار غم را بر دوش کوهها می نهادند، کوهها فرو می ریخت،

پس ای علی‹ ع› تو استوارترین کوه هستی هستی !

در حیرتم، در حیرتم  از شمشیری که فرق استوارترین کوه هستی را به گناه بی گناهی می شکافد!

چرا در آن سپیده شوم که شمشیر پسر مرادی فرق تو را به دو نیم کرد آسمان و زمین به دو نیم نشد و ارکان عرش فرو نریخت ؟

چرا کوهها در هم نریختند ؟          چرا دریاها طغیان نکردند ؟           چرا قیامت نشد ؟

مگر آنها صدای منادیان عرش را نشنیدند که از آسمان ندا بر آوردند :

 یهدمت بالله ارکان الهدی

یگانه مرد آفرینش و با ارزش ترین گوهر هستی، ستون عرش الهی

 علی (ع) 

 

رستگار شد .

 http://www.emammahdi.com/card_postal/email/emamali/4.jpg